یواشکی نوشت گل گیسو

دوباره پنج شنبه شد دوباره همون قصه ی دلتنگی همیشگی که هیچ وقت کهنه نمیشه همیشه مثل همون روز داغ و تازه و سوزاننده ست هر پنجشنبه خرده تصاویری که ازت به یاد دارم رو با خودم مرور میکنم آخه میترسم نکنه یه وقت یادم بره صداتو نگاهتو میترسم به نبودنت عادت کنم هیچ وقت بهت نگفتم چقدر دوست دارم الانم نمیدونم گفتنش فایده داره یا نه ولی دوسِت داشتم و دارم... نبودنت همیشه احساس میشه این داغ هیچ وقت کهنه نمیشه هیچ وقت کاش بیای به خوابم میدونی چقدر دلم برات تنگ شده کاش یواشکی نوشت گل گیسو...

امروز با گرمایی که حاصل از آفتاب صبح تابیده شده از پنجره به روی تختم بود و داشت کم کم بخارم میکرد بیدار شدم با لباس ست سبز تیره ام که بی شباهت به قورباغه نبودم روونه ی آشپزخونه شدم محض پیدا کردن یه چیزی برای خوردن صبحانه قطعا خانواده صبحونشون رو مثل همیشه زودتر از من خورده بودن چون مثل من تا لنگ ظهر نمیخوابن البته من اعتقادی به لنگ ظهر بودن ساعت ۱۰ و نیم صبح ندارم بعد خوردن صبحونه پناه بردم به گوشی و گذروندن وقت البته بهتره بگم هدر دادنش ساعت به ۶ رسید و یواشکی نوشت گل گیسو...

با آنکه بی دلیل رها می کنی مرا آنقدر عاشقم که نمی پرسمت چرا؟ در پیچ و تاب عشق، به معنای هجر نیست رودی ز رود دیگر اگر می شود جدا خون می خوریم در غم و حرفی نمی زنیم ما عاشق توایم همین است ماجرا خوش باد روح آنکه به ما با کنایه گفت گاهی به قدر صبر بلا می دهد خدا حق با تو بود هر چه بکوشد نمی رسد شیر نفس بریده به آهوی تیزپا ای عشق! ای حقیقت باورنکردنی! افسانه ای بساز خود از داستان ما فاضل نظری یواشکی نوشت گل گیسو...

با حرف زدن با آدما به جای آروم شدن نا آروم تر میشم ترسم بیش تر میشه سردرگم تر میشم اینقدر که دلم میخواد دنیا متوقف شه یه جا بشینم تو سکون ، دیگه به هیچی فک نکنم بخوابم و بخوابم و دیگه بیدار نشم شرایطم هر چقدر ساده هم باشه ولی از حد تحملم به دره نمیتونم دیگه نمتونم ولی اجباره و باید بگذرونمش کاش زودتر تموم شه یواشکی نوشت گل گیسو...

کاش ولم کنن کاش اینقدر اذیتم نکنن تا میام یه کم حالم بهتر شه تا میام با شرایط خو بگیرم باز اون حرفای تکراری که باعث میشه دوباره به هم بریزم و روزی صد بار به خودم لعنت بفرستم از تصمیمی که گرفتم و اونا الکی گفتن حمایتم میکنن و بیش تر دقم دادن کاش نباشم و دیگه نبینم این دنیا و آدماشو از یه طرف بخاطر مسائل زندگی و خونه آشفته ام و از یک طرف بی محلی اون کاش به ادمایی که تنهان و به تنهاییشون عادت کردن نزدیک نشن اذیت میشم وقتی باهام مهربونید و بعد یهو غیبتون میزنه یواشکی نوشت گل گیسو...